czwartek, 29 marca 2012


Intertekstualność horyzontalna                i wertykalna programu „Jaka to melodia?”

            Analizowany program pozostaje w  ramówce TVP1 od 15 lat. W związku z tym show Roberta Janowskiego ulegał  kilkukrotnym przemianom w warstwie formuły i konwencji, co pozwala na analizę quizu pod kątem intertekstualności horyzontalnej.
            Początkowo program (na licencji amerykańskiego „Name that tune” - http://www.youtube.com/watch?v=Vj1QwDdPAiQ) posiadał klasyczną formę telewizyjnego quizu - prowadzący i uczestnicy. Od 1997 – 2000 roku prowadzącemu towarzyszyła orkiestra. Partie wokalne wykonywał początkowo sam Janowski. Dopiero po kilku latach zaangażowano do programu innych wokalistów interpretujących część utworów konkursowych. Zgodnie z teorią Fiska program w ciągu kilkunastu lat ulegał stopniowemu rozszerzeniu pierwotnej formuły o nowe modne konwencje (zarówno w telewizji, jak i w kulturze w ogóle). Od stosunkowo statycznego szablonu muzycznego , „Jaka to melodia?” ewoluowała w kierunku hybrydy gatunkowej, łączącej elementy konkurencyjnych programów. Na fali sukcesów „You can Dance” i „Taniec z gwiazdami”  program Janowskiego został urozmaicony o występy taneczne w przerwach między odpowiedziami uczestników. Sylwetki tych ostatnich, do tej pory anonimowych, są przybliżane (odcinek z 29 marca) widzom w oddzielnych materiałach reportażowych na wzór np. „X Factor” i „Mam talent”.
            Zgodnie z teorią Fiska intertekstualność wertykalna danego programu zawiera się głównie w tzw. tekstach drugich i trzecich. W przypadku opcji pierwszej są to różnego rodzaju publikacje wychodzące poza ramy samego programu – oficjalna strona internetowa (http://www.tvp.pl/rozrywka/teleturnieje/jaka-to-melodia) , prasa, czy nawet inne programy telewizyjne.
Do tekstów trzecich możemy wliczyć medialny wizerunek Roberta Janowskiego, wykraczający poza funkcję prowadzącego „Jaka to melodia”. Ponadto Janowski funkcjonował jako marka jeszcze zanim otrzymał propozycję prowadzenia telewizyjnego show. Jako piosenkarz (http://www.youtube.com/watch?v=SnQsPmbyPjU) i aktor (http://www.youtube.com/watch?v=NiF0Hm4LlvM) w krótkim czasie zwiększył popularność programu. Robert Janowski, oprócz bycia gospodarzem „Jaka to melodia?”, jest również uczestnikiem innych programów rozrywkowych (np. „Taniec z gwiazdami” - http://chomikuj.pl/rabirak/Taniec+z+Gwiazdami/1.Najpi*c4*99kniejsze+ta*c5*84ce*2c/26.+04.Tango+-+Robert+Janowski,1495358886.avi(video) ) i różnych wydarzeń kulturalnych.
Do tej kategorii możemy doliczyć m.in. fanowską aktywność na nieoficjalnych forach internetowych (https://jakatomelodia.fora.pl/), grę online wzorowaną na fabule programu (http://melodia.to/).


środa, 7 marca 2012

30 - minutowy strumień telewizyjny TVP2

Program TVP2 2012-03-07
Początek: 18.36
 Blok Reklamowy złożony z trzech reklam(każda po 15-20 sekund)
Blok Reklamowy:
1.       Odświeżacz powietrza Brise
2.       Farby do włosów firmy Palette  
3.       Animowana reklama Banku Millenium  z coverem piosenki pt. Mniej niż zero” grupy Lady Punk
Intermedium – reklama stacji telewizyjnej
Blok reklamowy:  
1.       Nowy serial komediowy TVP2 pt „Aida”
2.       Honda Civic
3.       Leroy Merlin – prezentacja wiertarki
4.       Bank Zachodni WBK z Chuckiem Norrisem
 18.41 Program publicystyczny: „Reporter Polski” – program TV, Czołówka, max 15 sek
Prezenter odnosi się do kontrowersji związanych z budową Stadionu Narodowego. Prezentacja materiału: wywiad z Rafałem Kaplerem – byłym Prezesem NCS na murawie SN.
1.       Krótka retrospekcja z meczu Polska – Portugalia, podczas otwarcia SN
2.       Wywiad przeprowadzony między dziennikarką (Anna Morawska) z prezesem NCS Rafałem Kaplerem. Kwestia rezygnacji z funkcji po kontrowersjach związanych z opóźnieniami w budowie stadionu oraz premii w wysokości 570 tys. zł. Rozmowa na stadionie często przerywana wycinkami z wywiadów z politykami (Anna Mucha, Janusz Tomaszewski, Ryszard Kalisz). Pytania zadawane byłemu prezesowi NCS pośrednio dotyczą wypowiedzi polityków.
Forma wywiadu: Ujęcia na stadionie podczas wywiadu oraz:
- wywiady z politykami wklejone na stadionowy telebim, banery reklamowe oraz ekrany odbiorników telewizyjnych.
- przyśpieszona retrospekcja z budowy Stadionu Narodowego (prace ukazane na różnych etapach), w tle wypowiedzi Kaplera i urywek Evangelis z filmu pt. „Rydwany ognia”
Pytania dotyczące:
- opóźnień w budowie SN,
- afery premiowej z 2009 roku,
- przyczyn rezygnacji z funkcji prezesa NCS,
- koordynacji działań policji podczas meczu otwarcia,
- reakcji prezesa na naciski polityczne dot. budowy Stadionu Narodowego.
Retrospekcja z protestów kibiców wobec odwołania planowanego meczu otwarcia (Polska - Niemcy)


Narracja
:
- narracja w czasie rzeczywistym na stadionie w trakcie rozmowy z Rafałem Kaplerem, przerywana wstawkami z archiwalnych wywiadów.  
- przyspieszona w  retrospekcjach z budowy SN,
Pożegnanie – symboliczne wyjście Kaplera ze Stadionu
18.54 Prezenter kończy program i zaprasza na kolejny o stałej porze
Blok reklamowy:
1.       Intermedium – reklama TVP2
2.       Loreal,
3.       Bank Pocztowy – reklama kredytu dla emerytów,
4.       Program TVP2 „Polska bez tajemnic” – marcowa ramówka dokumentalna stacji,  
5.        Program TVP2 „Polska bez fikcji”, 19.25 w każdy czwartek,
6.       Bank BMP Paribas,
7.       Program do rozliczania PIT dostępny w kolejnym wydaniu Gazety Wyborczej,
8.       Gazeta Wyborcza – prawo emerytalne w kolejnym wydaniu Gazety Wyborczej,
9.       Program TVP2 pt. „Bitwa na głosy” w każdą sobotę
10.    Nowy serial TVP2 – „Ja to mam szczęście”, w każdą środę o 20.45,
11.    Serial TVP2 pt. „Na dobre i na złe” piątek 20.10,
12.    Reklama nowego serialu komediowego TVP2 pt. „Aida”, w każdą niedzielę o 21.10,
13.    Intermedium – reklama TVP2,
14.    Polska Agencja Przedsiębiorczości,
15.    Nestle – produkt dla dzieci,
16.    Krem Nivea,
17.    Lek przeciwbólowy Nurofen,
18.    Jogurty Zott – Jogobella,
19.    Iladian - preparat do higieny intymnej dla kobiet,
20.    Baton Twix,
21.    Hipermarket Netto,
22.    Silan - płyn do płukania tkanin,
23.    Eurobank – strona internetowa podana na ekranie
24.    Hipermarket Lidl
25.    Bank Zachodni WBK
19.06  Czołówka Telewizji Polskiej – producent następującego po niej serialu komediowego,
19.07 Serial TVP2 pt. „rodzinka.pl”
Analiza:
30- minutowy strumień telewizyjny zawierał zarówno bloki reklamowe jak i programy telewizyjne. Na wybranym odcinku transmisji przeważały te pierwsze. Na 17 minut reklam przypadło 13 minut programu publicystycznego. Półgodzinna transmisja nie pozwala jednak ocenić czy wspomniana przewaga reklam nad programami występuje w skali całego dnia. Tematyka bloków reklamowym jest silnie zróżnicowana a ich długość jest uzależniona od ramowych pozycji programowych TVP2. Największa liczba reklam dotyczy banków (ich produktów finansowych) oraz szeroko pojętej chemii gospodarczej. W mniejszym stopniu reprezentowane są sieci hipermarketów oraz programy i seriale telewizyjne wyprodukowane przez TVP2. Publiczny charakter TVP2 skłania do wniosku, iż produkcje stricte telewizyjne są porównywalnie prezentowane do komercyjnych produktów i usług.  Elementami przyciągającymi uwagę odbiorców w reklamach są m.in.:
- znani piosenkarze i aktorzy (np. Chuck Norris w reklamie Banku Zachodniego WBK),
- znane ścieżki dźwiękowe z filmów i utwory znanych wykonawców,
- sugerowane przez sieci hipermarketów konkurencyjne ceny,
- zaproszenia do udziału w promocjach i odwiedzin stron internetowych poszczególnych firm.
W reklamach konkretnych produktów spożywczych i chemicznych najczęściej występują kobiety. Lektorami w większości reklam są mężczyźni (dosyć znaczna przewaga). Komentarz sponsorów reklam występuje nie tylko audiowizualnie, ale również, jako treści tekstowe.
Forma programu publicystycznego przypadająca na analizowany odcinek transmisji ma dość zróżnicowany charakter. Zawiera zarówno sceny ze studia jak i z terenu. Narracja jest symultaniczna. Wywiad dominujący jest konfrontowany wizualnie i treściowo z archiwalnymi materiałami telewizyjnymi. Wywiad prezentowany w czasie rzeczywistym konfrontowany jest licznymi retrospekcjami. Część z nich prezentowana jest w formie przyśpieszonej narracji.
Intermedia odnoszą się wyłącznie do oglądanej stacji telewizyjnej. Nie stanowią jednak wyraźnych granic między blokami reklamowymi a programami telewizyjnymi. Ich układ wydaje się dosyć dowolny, stąd nie da się ocenić czy nastąpią po nich kolejne reklamy czy konkretny program.